Το προφίλ των θυμάτων
Από το Μάρτιο του 2009, όταν και έγινε η επίσημη παρουσίαση, η τηλεφωνική γραμμή 2610-390961 έχει δεχθεί κλήσεις από 19 γυναίκες, με άμεσο αίτημα την υποστήριξή τους ως θύματα κακοποίησης.
Σημαντικό είναι ότι άλλες 40 γυναίκες απευθύνθηκαν στο Συμβουλευτικό Κέντρο Ατόμου και Οικογένειας του Δ.Ο.Υ.Π. προβάλλοντας άλλο αίτημα, όμως, στην πορεία μίλησαν στους ψυχολόγους και για τη βία που δέχονται μέσα στην οικογένειά τους.
Οι γυναίκες που απευθύνθηκαν στις εν λόγω υπηρεσίες της καλύπτουν ευρύ ηλικιακό φάσμα.
Οι γυναίκες νεότερης ηλικίας (18-35 χρόνων) συνήθως εκφράζουν ευθέως το πρόβλημα της κακοποίησης, καθώς ενδιαφέρονται λιγότερο για τον κοινωνικό σχολιασμό και τα στερεότυπα.
Αντιθέτως, στις μεγαλύτερες ηλικίες (35-60 ετών), το αίτημα για υποστήριξη είναι συγκαλυμμένο, γιατί αναστέλλονται από τον κοινωνικό περίγυρο.
Σημαντικό στοιχείο είναι ότι το 40% των αιτημάτων στην Υπηρεσία Υποστήριξης Γυναικών Θυμάτων Κακοποίησης προέρχονται από αλλοδαπές, αφού ελλείψει υποστηρικτικού περιβάλλοντος και κοινωνικών αγκυλώσεων μπορούν να μιλήσουν ευκολότερα για το πρόβλημά τους.
Κακοποίηση από το σύζυγο
Κατά κύριο λόγο, οι γυναίκες είναι παντρεμένες, με παιδιά (90%), και η κακοποίηση προέρχεται από το σύζυγο και σπανιότερα από το σύντροφο.
Στους ψυχολόγους του Συμβουλευτικού Κέντρου απευθύνθηκε και σημαντικός αριθμός διαζευγμένων γυναικών που είχαν υποστεί βία από τον πρώην σύζυγο.
Όσες παραμένουν στο γάμο έχουν παιδιά και γι’ αυτό το λόγο δυσκολεύονται να προχωρήσουν στο διαζύγιο.
Πιο εύκολα χωρίζουν γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας (έχουν και μεγαλύτερα παιδιά) και εκείνες που εργάζονται (έχουν οικονομικούς πόρους).
Μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο
Από τα θύματα κακοποίησης που απευθύνθηκαν στις υπηρεσίες, το 42% είναι Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (Δημοτικό), το 38% έχουν απολυτήριο Λυκείου και μόλις το 20% είναι πτυχιούχοι κάποιας ανώτερης και ανώτατης σχολής.
Η συντριπτική πλειονότητα όσων απευθύνθηκαν στην Υπηρεσία Υποστήριξης Θυμάτων Κακοποίησης (80%) δεν εργάζεται, αντίθετα τα αιτήματα προς το Συμβουλευτικό Κέντρο προήλθαν από γυναίκες χωρίς εργασία σε ποσοστό 40%.
Το προφίλ των θυτών
Στη συντριπτική πλειονόνητά τους (95%), οι άνδρες, οι οποίοι κακοποιούν τις συζύγους ή τις συντρόφους τους, είναι Έλληνες.
Το 65% έχει τελειώσει το Δημοτικό και το 35% έχει απολυτήριο Λυκείου. Κατά πλειονότητα εργάζονται (76%), με χαμηλά, ωστόσο, εισοδήματα.
Στην αξιολόγηση των στοιχείων αυτών θα πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν ότι αντίστοιχο είναι και το προφίλ των γυναικών που εξωτερικεύουν το πρόβλημα, δεδομένου ότι τα θύματα με ανώτερο μορφωτικό και οικονομικό status - κατά κανόνα- συγκαλύπτουν την κακοποίηση που δέχονται.
Tέλος, να σημειωθεί ότι στο 40% των περιστατικών ο άνδρας - θύτης έχει εξάρτηση από το αλκοόλ, ενώ το 5% εξάρτηση από τα ναρκωτικά.
Μορφή κακοποίησης
Η σωματική βία είναι η πιο συνηθισμένη μορφή κακοποίησης που υφίστανται τα θύματα που απευθύνθηκαν στις Υπηρεσίες του Δήμου Πατρέων. Το ποσοστό ανέρχεται στο 68%.
Ειδικά, απ’ όσες απευθύνθηκαν άμεσα στην Υπηρεσία Υποστήριξης Θυμάτων Κακοποίησης, σχεδόν όλες (90%) δέχονται σωματική βία.
Σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται αναφορά σε σεξουαλική κακοποίηση (20%), όμως, εάν σκεφτεί κανείς ότι τα θύματα πολύ δύσκολα μιλούν για τη σεξουαλική βία, εκτιμάται ότι η συγκεκριμένη μορφή κακοποίησης έχει μεγαλύτερες διαστάσεις.
Τα αιτήματα των θυμάτων
Οι περισσότερες γυναίκες που απευθύνθηκαν στη δομή υποστήριξης θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας ζητούσαν νομική πληροφόρηση, συμβουλευτική - ψυχολογική υποστήριξη καθώς και καθοδήγηση.
Αρκετές είχαν ως αίτημα την εξεύρεση χώρου φιλοξενίας, δεδομένου ότι είχαν εγκαταλείψει ή είχαν πρόθεση να εγκαταλείψουν το σπίτι τους.
Βέβαια, για τις περισσότερες, κύριο μέλημα είναι η εξεύρεση εργασίας για την εξασφάλιση των προς το ζην, ιδίως, όταν υπάρχουν παιδιά, γνωρίζοντας ωστόσο πως οι οικονομικές δυσκολίες είναι πρόβλημα δευτερεύον μπροστά στην κακοποίηση που έχουν υποστεί μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.
Όπως αναφέρει κάποιος φίλος γι' αυτήν στο Ιnternet: «Η Κατερίνα Γώγου έκανε ποίηση σε μια εποχή που οι άλλοι 'ποιητές' έκαναν δημόσιες σχέσεις. Πάνω απ' όλα ήταν η ίδια ποίηση. Ανάμεσα σε χάπια, ποτά, σβησμένα τσιγάρα, φτωχογειτονιές, προδοσίες.». Όσα χρόνια κι αν περάσουν η Γώγου θα παραμένει η ποιήτρια των νεοτέρων γενιών, αφού με τους νέους, κατά κύριο λόγο «συνομίλησε». Όπως αναφέρει ο Λεωνίδας Χρηστάκης, η Κατερίνα ήταν έξω από κάθε λογής εκδοτικά και καλλιτεχνικά κυκλώματα και κλίκες και γι' αυτό σπάνια γίνονταν γι' αυτήν αναφορές στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης. Ο Τηλέμαχος Χυτήρης, ποιητής και πρώην υπουργός δε δίστασε να χαρακτηρίσει την Κατερίνα σαν τον: «Μαγιακόφσκι της Πλατείας Εξαρχείων».
Η Σωτηρία είπε «θα γίνω τραγουδίστρια» όταν βλέπει τη Σοφία Βέμπο στην κινηματογραφική ταινία "Προσφυγοπούλα". Τότε θα αποκτήσει την πρώτη της κιθάρα. Παράλληλα, αρχίζει τις «κακές» συναναστροφές, κάνει παρέα με κομμουνιστές, παρά τις αντιρρήσεις της οικογένειας. «Έκανα παρέα με αριστερούς. Φοβόταν μη με νομίσουν κι εμένα για κομμουνίστρια. Μάλλον περισσότερο φοβόταν μη γίνω κι εγώ. Εγώ όμως έκανα παρέα με αριστερούς. Εγώ δεν ξεχώριζα έτσι τους ανθρώπους. Μου κάνεις; Δε με νοιάζει τι είσαι. Πόσο μάλλον με τους ανθρώπους που είχαμε τα ίδια πιστεύω. Από μικρή ήμουν αριστερή».
